Անձրևոտ լուռ առավոտ է, արևը մնացել է հեռվում ,ամպերի մոտ, թողնելով իր այրող շողերին կարոտ, իսկ այստեղ, տանը, գազoջախի մոտ կանգնած եմ ես, ուղևորի նման` մի գավաթ սուրճի ակնկալիքով, որը իր կիսաեփ բույրն է պատել տարածության մեջ` ստիպելով խորասուզվել մանր հատիկների մեջ...
Հեղինակ Միշ Մելիքյան։։։
Комментариев нет :
Отправить комментарий