Քեզ շատ սիրեցի,հոգիս անխնա նվիրեցի,
Կեղծ սերդ դարձրեց ինձ անհոգի,
Ներսս բնակվեց մի քանի հոգի,
Մեկը չկա՝ չարացած եսս ամոքի,
Ներսիս քո տված բորբոքը դուրս բերի ։
Չեմ ուզում էլ իմ ցավը բողոքի...
Ծանրացել է օդը,կտրվում է շունչս,
Բռնել ես կոկորդս,խեղդել ես ուզում,
Բայց ես մենակ չեմ ,կտամ քեզ պատիժ,
Կյանքը չի ծնել դեռ քո նման դահիճ։
Հեղինակային Միշ::::
Комментариев нет :
Отправить комментарий