Ծարավ եմ քեզանով

Ինչպես արևի տակ չորացած ծաղիկը անձրևին կարոտ`ես էլ քո ներկայությանն եմ տենչում, որ հագեցնեմ ծարավը հոգուս....մոլեգնած փոթորկի պես կարոտս մեղմեմ քո տաք ու դողացող գրկի մեջ փարված...Ակնթարթները երազի նման իմ սրտում պահեմ ու միշտ հիշեմ՝ անկեղծ ժպիտով,իսկ երբ ջնջվեն հուշերս անունդ տալով` թող որ դա լինի միայն իմ մահով․․․

                                                Հեղինակային Միշ Մելիքյան