Քողարկել ես եսդ, տես,դառել ես անդեմ:
Թող վշտերդ փարատեմ, խոր անդունդում թաղեմ:
Մասնիկները հավաքեմ, դեմքիդ ժպիտ նկարեմ։
Վառ գույներով այն պատեմ, սրտիդ վերքերը կարեմ։
Շունչ տամ հոգուդ, բոցավառ դառնա ամեն մի սև բան,
Նոր կյանք առնես, ծաղկի պես շուրջ բոլորը վարակես,
Սիրես կյանքը, հենց այդպես լինես միայն լավատես:
Հեղինակ Միշ.Մելիքյան
Комментариев нет :
Отправить комментарий