Մի բաժակ սուրճ,ուրիշ ոչինչ․․․
Լուռ է ու դատարկ շուրջս,
Գրում եմ մի քառյակ՝ տխուր ու ցավոտ,
Հոգուս մեջ կարոտից ծնվել է մրմունջ,
Լսում եմ հեռացող ոտնաձայները քո,
Ձայնդ եմ հիշում ,որ լսում էի միշտ,Քո քայլերը տանում էին դեպի ուրիշը։
Ես էլ ուրիշ եմ դարձել քո համար,
Ճրագը ,որ սկսել էինք բոցավառել,
Ակամա սկսեց հանդարտվել հանկարծ,
Ներսս պատեց մի ամայություն,
Զգում եմ դատարկ մի տարածություն,
Որ ոչ սկիզբ ունի , և ոչ էլ վերջ․․․
Հեղինակային Mish
Комментариев нет :
Отправить комментарий