Բառերը ոչինչ են, որ քեզ ասեմ, իմ սիրո դիմաց տողերը ՝ ոչինչ , որ քեզ պատմեմ. իմ ապրումները քեզ ինչպես փոխանցեմ. կհասկանա ՞ս արդյոք լռության լեզուն, որը ես կոչել եմ աղմկոտ լռություն։ Դրսից ես հանգիստ եմ, մեկ -մեկ նույնիսկ ժպտում եմ,ներսս գոռում է, խոսել է ուզում ,կռիվ է տալիս լռությանս դեմ ։Ուզում եմ ասել ,որ կարոտել եմ, որ առանց քեզ օրերս ուղղակի սպանել եմ ։Քեզ հիշելով ու կարոտիդ շնչով՝ ես ուղղակի գոյատևել եմ ․․․
Հեղինակային Միշ
Комментариев нет :
Отправить комментарий